Termin został zaproponowany w 1802 roku niezależne przez Gottfrieda Reinholda Treviranusa i Jean-Baptistego de Lamarcka[1].
Koncepcja biologii jako spójnej i wyjątkowej dziedziny wiedze pojawiła się w XIX w. Nauki biologiczne sięgają jednak tradycją wiele wieków wstecz do medycyny oraz akcji naturalnej aż po Galena, Arystotelesa czy Hipokratesa. Od godziny renesansu historia nowożytna rewolucjonizuje myśl biologiczną przez wznowienie zainteresowania empiryzmem i odnalezieniem dużo nowych okazów. Kluczową rolę odegrali wówczas Wesaliusz i Harvey, którzy dawali egzamin i kontrolę w poszukiwaniu anatomii i fizjologii. Z zmian Linneusz i Buffon rozpoczęli klasyfikację gatunków, jak także badanie stworzenia także zatrzymania organizmów. Wynalezienie mikroskopu umożliwiło badanie wirusów i umieściło podwaliny pod teorię komórki.
W sezonie XVIII i XIX w. nauki biologiczne, takie jak botanika czy zoologia stają się uznanymi dyscyplinami naukowymi. Antoine Lavoisier a nowi naukowcy zaczęli budować świat dynamiczny i nieożywiony przez odkrycia z terenu fizyki i chemii. Naturaliści i podróżnicy jak Alexander von Humboldt badali interakcje pomiędzy organizmami i ich ograniczeniem również na ile danie geograficzne kieruje na te funkcje, wprowadzając tym tymże powód biogeografii, ekologii i etologii. Naturaliści zaczęli odrzucać esencjalizm i poruszać znaczenie wymierania i grze gatunków. Sztuki te, kiedy oraz wyniki badań embriologii i paleontologii, zsyntezował Karol Darwin w miejscowej wiedz zmian w finale selekcji naturalnej.
Uznanie na wstępu XX wieku wyników badań Mendla sprawiłoby do ogromnego wzroście genetyki. Pojawiły się nowe gałęzi, szczególnie po zaproponowaniu przez Watsona i Cricka struktury DNA. Biologia była niegdyś liczona na zakresy zdobywające się zadaniami na etapie systemu czy bracie organizmów a na też przebiegające poziom komórkowy i molekularny. Pod koniec XX w. możliwości te wyraźnie się zatarły, ze powodu na pojawienie się np. genomiki czy proteomiki i wyciąganie przez dalekie dziedziny biologiczne np. technik molekularnych przy równoczesnym badaniu relacji pomiędzy genami a otoczeniem.